یادگیری سازمانی در مدیریت بحران گردشگری و مهمان نوازی

الکساندروس پارسکواس, زاهدی قادری

1404

اول

381

وزیری

شومیز

آیا سازمان‌ها از بحران‌ها یاد می‌گیرند؟ اگر یاد می‌گیرند، چگونه؟ این سؤالات برای بیش‌از دو دهه میان محققان مورد بحث بوده‌اند. این بحث بر دیدگاه‌های بدبینانه در‌مقابل خوش‌بینانه متمرکز است و به این پرسش می‌پردازد که آیا سازمان‌ها قادر به یادگیری از یک بحران هستند یا خیر. همچنین بر دیدگاه‌های فردی در‌مقابل سازمانی برای شناسایی عوامل یادگیری تمرکز می‌کند. بین محققان این توافق کامل وجود دارد که بحران‌های سازمانی، فرایند کسب دانش سازمانی فشرده را تسهیل می‌کنند، زیرا این بحران‌ها اغلب دارای ماهیتی منحصربه‌فرد هستند و اقداماتی که برای مدیریت آن‌ها انجام می‌شود، گام‌هایی به‌سوی ناشناخته‌ها محسوب می‌شوند. بحران‌ها همچنین موجب تغییرات سازمانی می‌شوند که در‌غیر‌این‌صورت وقوع آن‌ها غیرممکن بود. بنابراین، شکل‌دهی توانایی یک سازمان برای یادگیری از یک بحران، پیش‌نیاز مهم برای قابلیت آن در‌مقابله با بحران‌های آینده است. اگر به‌دنبال راهکارهایی عملی و اثبات‌شده برای مدیریت بحران‌ها و ارتقای تاب‌آوری سازمان خود هستید، این کتاب انتخابی بی‌نظیر است.

باوجود اهمیت حیاتی یادگیری سازمانی در مدیریت بحران‌های گردشگری و مهمان‌نوازی، شکاف دانشی عمیقی در این زمینه وجود دارد. این کتاب با گردآوری مقالات محققان برجسته، تلاشی است برای پر کردن این خلأ. نویسندگان در این اثر، پیوندهای محکمی بین مفاهیم یادگیری سازمانی و مدیریت بحران ایجاد کرده‌اند و این مفاهیم را در سطوح و عمق‌های مختلف و همچنین در زمینه‌های جغرافیایی متفاوت در سراسر جهان بررسی کرده‌اند. این کتاب به‌عنوان منبعی ارزشمند، به سازمان‌های گردشگری و مهمان‌نوازی کمک می‌کند تا از بحران‌ها بیاموزند و در مواجهه با چالش‌های آینده، مقاوم‌تر و هوشمندانه‌تر عمل کنند.

کتاب یادگیری سازمانی در مدیریت بحران گردشگری و مهمان‌نوازی با گردآوری مقالاتی از متخصصان برجسته، به ارائۀ چارچوب‌ها و مدل‌های نوین در مدیریت بحران می‌پردازد. این اثر با بررسی مطالعات موردی از کشورهای مختلف، ازجمله مالزی، یونان، ژاپن و ایران، نشان می‌دهد که چگونه سازمان‌های گردشگری می‌توانند از بحران‌ها درس بگیرند و فرهنگ سازمانی خود را تقویت کنند. همچنین، با تمرکز بر مفاهیمی نظیر تفکر آینده‌نگر و برنامه‌ریزی سناریویی، ابزارهای عملی برای پیش‌بینی و مقابله با بحران‌های آتی ارائه می‌دهد. ضمن اینکه با تحلیل موانع یادگیری سازمانی و ارائۀ راهکارهایی برای نهادینه‌سازی دانش، منبعی ارزشمند برای مدیران، پژوهشگران و دانشجویان حوزۀ گردشگری و مهمان‌نوازی است که به‌دنبال بهبود تاب‌آوری و کارایی سازمان‌های خود در مواجهه با بحران‌ها هستند.

زاهد قادری، استادیار در دپارتمان گردشگری، دانشکدۀ هنر و علوم اجتماعی، دانشگاه سلطان قابوس در مسقط، عمان است. او بیش‌از 20 سال تجربه در این حوزه دارد و مقالات بسیاری در مجلات معتبر گردشگری و مهمان‌نوازی منتشر کرده است. علایق پژوهشی او شامل گردشگری پایدار، مهمان‌نوازی پایدار، یادگیری سازمانی و مدیریت بحران گردشگری است.

سیما محمدزاده، دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات آلمانی از دانشگاه آزاد تهران، کارشناسی مدیریت گردشگری از دانشگاه تهران، و DBA از مؤسسۀ بهار تهران هستند. خانم محمدزاده‌‌ اکنون به‌هنوان مدیر آژانس مسافرتی مشغول به فعالیت هستند.

فصل 1: مقدمه

فصل 2: یادگیری سازمانی در مدیریت بحران گردشگری: تجربه‌ای از مالزی

فصل 3: دانش بحران در گردشگری: انواع ، جریان‌ها و حکمرانی

فصل 4: تأثیر کووید-19 بر جنبۀ انسانی فرهنگ سازمانی و یادگیری: مورد صنعت مهمان‌نوازی یونان

فصل 5: یادگیری از بحران‌های زنجیره‌ای: چارچوبی برای مدیریت یادگیری در بحران

فصل 6: الگویی برای یادگیری سازمانی در مدیریت بحران در گردشگری و مهمان‌نوازی

فصل 7: تفکر آینده‌نگر و یادگیری سازمانی: برنامه‌ریزی سناریویی به‌عنوان ابزاری برای مدیریت بحران سازمان‌های مدیریت مقصد

فصل 8: موانع یادگیری سازمانی : مورد مکزیک و کووید-19

فصل 9: نهادینه‌سازی چارچوب‌های یادگیری سازمانی در مدیریت بحران گردشگری

فصل 10: بحران و یادگیری سازمانی: پیوندهای پنهان بین صنعت هواپیمایی و مهمان‌نوازی

فصل 11: مدیریت بحران و یادگیری سازمانی: مورد هتل‌های دنیزلی

فصل 12: بازنگری در روش‌های مدیریت بحران گردشگری: درس‌هایی از کووید-19 در اسپانیا

فصل 13: ارتباطات بحران و یادگیری سازمانی: مطالعۀ موردی بحران ساس‌های نیویورک در سال 2010

فصل 14: مدیریت دانش زنجیرۀ تأمین گردشگری در دوران همه‌گیری

فصل 15: نتیجه‌گیری